Al dertien jaar woont Cengiz (54) buiten in het park van de Delftse Hout. Nu heeft hij eindelijk zicht op een woning, dankzij twee collega’s van Delft Support. Financieel specialist Mariska vertelt samen met Cengiz over het traject. Hij vertelt: “Na al die jaren heb ik eindelijk weer zicht op een toekomst.”

Liever buiten
In 2012 raakte Cengiz dakloos, nadat hij zijn eigen bedrijf was kwijtgeraakt en daardoor de huur niet meer kon betalen. Sindsdien woont hij buiten. “Geld verdienen doe ik met het opvissen van weggegooide blikjes en flesjes uit prullenbakken. Elke ochtend was ik mezelf bij de toiletten van de Ikea. Daarna haal ik met het opgehaalde statiegeld een ontbijtje.” Als het gaat vriezen, moeten Cengiz en de anderen verplicht naar de daklozenopvang. “Maar dat vind ik niets. Ik blijf liever buiten.”

Jaren gaan tellen
Lange tijd had Cengiz geen verlangen naar een eigen woonplek. “Ik kon gaan en staan waar ik wilde. Ik maak makkelijk contact met mensen en miste geen huis.” Toch gaan de jaren tellen. Het leven op straat, in weer en wind, is zwaar. “Ik ben nu 54 en merk dat het lastiger wordt. Ik heb ooit mijn schouder gebroken en ik heb rugklachten. Ook vind ik het jammer dat ik mijn kinderen niet kan ontvangen.”

Geen beloftes
Toch was hij niet direct enthousiast toen een vriend hem vroeg of iemand van Meldpunt Bezorgd hem eens mocht bellen. “Ik heb nooit hulpverlening gewild, had geen hoge verwachtingen. Maar uiteindelijk vond ik het goed dat ze me eens belde.” De volgende dag al hing deze collega aan de telefoon. “Dat was best een leuk gesprek”, vertelt Cengiz. “Ze klonk goed en deed geen beloftes die ze niet kon waarmaken.” Daarom ging hij toch naar het stadskantoor voor een gesprek waar ook financieel specialist Mariska aanwezig was.

Alles regelen
Vanaf toen ging het snel. Mariska vertelt: “We hebben eerst een DigiD aangevraagd. Vervolgens hebben we zijn verblijfsdocument verlengd, want dat was verlopen. Zonder dat kun je geen uitkering aanvragen. Ook moesten we een bankrekening openen, want anders kun je de uitkering niet ontvangen. We hebben Cengiz aangemeld bij DSW zodat hij voortaan verzekerd was. Daarna konden we zorgtoeslag aanvragen. En we hebben een huisarts voor hem gevonden.” Cengiz: “Ik stond ervan te kijken hoe soepel dat allemaal ging. En wat er tot nu toe allemaal al is gebeurd.” De volgende stap is nu om een huis te vinden voor Cengiz. Hij komt in aanmerking voor een woning via het traject van Housing First, dus nu wacht hij tot er een woning beschikbaar komt.

Intensieve begeleiding
Natuurlijk is de zorg niet gelijk over als Cengiz straks een woning krijgt. Mariska: “We zorgen voor een zachte landing, want het is een grote stap voor hem. We zorgen voor beschermingsbewind, zodat zijn vaste lasten in ieder geval worden betaald.” Cengiz is daar blij mee: “Ik weet niet hoe ik met financiën moet omgaan.” Ook krijgt hij via Limor begeleiding. Die gaan hem helpen met het dagelijks leven, zoals met de inrichting van het huis, boodschappen doen, maaltijden koken. Op termijn zoekt de begeleiding met Cengiz naar dagbesteding en later misschien zelfs werk. “Maar eerst maar eens wennen aan het huis. En langs de huisarts en de tandarts om me te laten nakijken.”

Van waarde
Voorlopig houdt Mariska nog contact met Cengiz, ook al krijgt hij nu begeleiding. “Ik heb haar gevraagd om mij alsjeblieft niet los te laten”, zegt hij zelf. “Want het wordt een enorme omschakeling voor mij. We hebben nu zo’n band opgebouwd.” Mariska is blij met de waarde die ze kan toevoegen in het leven van mensen als Cengiz. “Ik ben zo blij met mijn baan. Je krijgt in korte tijd zoveel vertrouwen van iemand. En je kunt zóveel voor iemand betekenen.” Cengiz zegt over hen: “Ze hebben zoveel problemen voor mij opgelost. Ze beloven niets, maar maken alles waar. Ik ga echt mijn best doen om van mijn leven een succes te maken, want ik kan die dames toch niet laten vallen nu!”  Hij is erg blij dat hij straks eindelijk zijn kinderen kan ontvangen. “En mijn kleinzoon. Ik had geen hoge verwachtingen van het leven. Maar ik heb het idee dat ik eindelijk weer een toekomst heb.”